Me lastimé pensando que un dia llegarías y me salbarías. Me equivoqué. Morí antes d everte llegar. Entonces me di cuenta que la gente tenía razón, no vale la pena soñar con la justicia, pues los justicieros se apoderan de ella.
Sense cap motiu va somriure, pensava en ella. Tot seguit la felicitat aparent es va esfumar. Sabia que mai no seria seva. El seu destí era estimar a tothom i a ningú a l'hora. El seu cor no li pertanyia, pertanyia al món.
me tapé la boca para que no se me escaparan las palabras, tenía demasiado miedo a que dijese algo que no quería. sabía que siempre hablaba antes de pensar y aprendí a controlarlo poniendo mis manos sobre mi boca. el problema era que a veces mi cerebro chillaba tan fuerte, que ni eso servía para que la gente no oyera lo que realmente pensaba. ese día pasó sin poder yo controlarlo diciendo que te amo